"Gecə qapı döyüldü, Yaşar əlində konyak..."
Azərbaycanın xalq artisti Rafiq Əzimov 87 illik ömür və yaradıcılıq yolundan, səhnəyə olan sevgisindən və ailəsinin ona göstərdiyi qayğıdan danışıb. O, aktyorluq sənətinə bağlılığını, teatr səhnəsindəki fəaliyyətini və övladlarının uğurlarını bölüşüb. Əzimov mərhum sənət dostları ilə bağlı maraqlı xatirələrini də oxucularla paylaşıb.
AsimanFərzəliyeva 
Azərbaycan Prezidentinin fərdi təqaüdçüsü, "Şöhrət" ordenli sənətkar, xalq artisti Rafiq Əzimov 87 yaşını qeyd edib. O, "Teleqraf" İnformasiya Agentliyinə verdiyi müsahibəsində uzun ömür yolundan, sənət sevgisindən və ailəsinin ona göstərdiyi qayğıdan danışıb.
Rafiq Əzimov sənədlərində doğum tarixinin fevralın 4-ü kimi qeyd edildiyini, lakin anasının həmişə onun fevralın 6-da dünyaya gəldiyini söylədiyini bildirib. O, bu səbəbdən hər iki tarixdə doğum günü təbrikləri aldığını deyib.
Sənətkar 1962-ci ildən Azərbaycan Dövlət Akademik Milli Dram Teatrında fəaliyyət göstərdiyini və bu gün də səhnədən ayrılmadığını vurğulayıb. O, "Xurşidbanu Natəvan", "Qarabağnamə", "Dəli yığıncağı" kimi tamaşalarda çıxış edir və yaxın zamanda Elçin Əfəndiyevin "Baş" romanı əsasında hazırlanacaq tamaşada baş rolu ifa edəcəyini bildirib.
Ailəsindən danışan Əzimov həyat yoldaşının ona hər zaman qayğı göstərdiyini və sağlam qalması üçün diqqətli olduğunu qeyd edib. Onların iki oğlu, dörd nəvəsi və bir nəticəsi var. Oğullarından biri dövlət müəssisəsində rəhbər vəzifədə çalışır, digəri isə bizneslə məşğuldur.
Övladlarının uşaqlıq illərində kino sahəsində də təcrübə qazandığını bildirən sənətkar, onların bir neçə filmdə rol aldığını xatırladıb. O, 1969-cu ildə "Mənim əziz atam" filmində dörd yaşlı oğlunun da iştirak etdiyini və çəkiliş zamanı onu maraqlı üsulla ağlatdığını deyib.
Rafiq Əzimov mərhum sənət dostları ilə bağlı xatirələrini də bölüşüb. O, bir zamanlar mərhum aktyorlar Yaşar Nuri, Səməndər Rzayev, Əliabbas Qədirovla qonşu olduğunu xatırlayaraq, bir dəfə evində su sızması səbəbindən Yaşar Nurinin evinə su axdığını bildirib. Bununla bağlı Yaşar Nurinin gecə saatlarında əlində konyak və meyvə ilə qapısını döyərək zarafat etdiyini gülümsəyərək xatırlayıb.
Sənətkar, eyni zamanda, mərhum həmkarlarının itkisini dərin hüznlə yad edib və onların Azərbaycan teatrının sütunları olduğunu vurğulayıb. O, özünü hələ də gənc hiss etdiyini və səhnədən ayrılmadan tamaşaçılara xidmət göstərmək istədiyini bildirib.
